مشکلات بازی سازان دیجیتال در ایران
به گزارش زارا، یک بازی ساز و مدیر استودیو مکعب مشکی به تشریح مشکلات مختلف حوزه بازیهای دیجیتال در کشور همچون تحریم ها، فیلترینگ ابزارهای ساخت و توسعه بازی ها، عدم اتصال بازی ساز به سرمایه گذار و... پرداخت و اظهار داشت: جای این که حاکمیت کاری در این حوزه انجام دهد، بازی ساز خودش به دنبال مرتفع ساختن مشکلات است؛ حاکمیت زمانی به صنعت بازی سازی ورود می کند که می خواهد مانند یک افیون با آن روبرو شود چونکه فکر می کنند بازیها سبب فرهنگسازی غلط می شوند.
امین شهیدی در گفت و گوی تفصیلی با ایسنا، در رابطه با چالش های بازی سازان دیجیتال، اظهار داشت: مهم ترین چالش بازی سازی در ایران ترکیب فیلترینگ و تحریم ها است. باتوجه به آخرین محاسبات صورت گرفته، بیشتر از ۹۰ درصد از نرم افزارها، خدمات کنترل پروژه و سیستم هایی که برای تولید بازی استفاده می شود، یا تحریم و یا فیلتر هستند. سایر نرم افزارهایی هم که فیلتر نیستند اگر با IP ایران به آنها متصل شویم این احتمال وجود دارد که پس از یک مدت مشخصی اکانت را ببندند. از طرف دیگر تحریم و فیلتر همزمان Google Play ضربه زیادی به بازیهای موبایلی وارد کرده است و مشخصا اقتصاد بازیها را تحت تأثیر قرار داده است.
انواع مهاجرت نخبگان بازی سازی
او مشکل دیگر حوزه بازی سازی کشور را خروج نیروی انسانی کارآمد از این حوزه مطرح کرد و افزود: باتوجه به شرایط عمومی کشور، بحث مهاجرت بازی سازان بشدت داغ است. البته ذکر این نکته لازم است که در بازی سازی درگیر دو نوع مهاجرت هستیم؛ اول خروج متخصصین صنعت بازی سازی به سایر صنایع تکنولوژی است، چون که نقاط دیگر این زیست بوم توانایی پرداخت حقوق بسیار بالاتر از استودیوهای بازی سازی را دارند پس در درجه اول نیروهای فنی از صنعت بازی خارج می شوند. نوع دوم هم مهاجرت کلیِ بازی سازان به خارج از کشور است و بر این اساس نیروهایی که سال ها آموزش دیدند و تلاش کردند به آسانی از کشور خارج می شوند.
بیشتر بخوانید:
هشدار مهاجرت نخبگانِ بازی سازی
فیلترینگ Google Play به نفع چه کسانی شد؟
چرا چرخه صنعت بازی سازی معیوب است؟
این بازی ساز با اشاره به این که چرخه صنعت بازی سازی وابسته به موارد مختلفی است، اظهار داشت: سرمایه گذار، سیاست گذار، رسانه و... قسمتی از این زیست بوم هستند که هر یک به شکل جدا فعالیت دارند، اما در یک چرخه کنار یکدیگر کار نمی کنند. یعنی ارتباط بازی ساز با مخاطب و مراکز علمی قطع است، با نیروی انسانی ارتباط مستمر ندارند و حتی سرمایه گذار هم این بازی سازان را نمی شناسد. بدین سبب باید علت معیوب بودن این چرخه ارتباطی را پیدا و آنرا برطرف کرد.
حداقل اگر بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری دست بازی ساز را نمی گیرد، جلوی گامهای او را هم نگیرد. تیم جدید بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری برای بازی ساز بهتر است چونکه اگر کاری برایمان نمی کنند حداقل جلوی کار را هم نمی گیرند و به نظر ما اگر هیچ کاری نکنند بهتر است.
او با اعلان اینکه حلقه مفقوده این مساله سیاست گذاری درست است، اشاره کرد: مهم ترین نهاد سیاستگذاری در این حیطه از نظر بازی سازان، بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری است که بنظر می رسد این نهاد به عنوان نماینده حاکمیت نتوانسته مبادرت به اصلاح این چرخه معیوب کند. حالا به جای این که حاکمیت کاری دراین خصوص انجام دهد، بازی ساز خودش بدنبال برطرف نمودن مشکلات است.
شهیدی آموزش بازی سازی را امری بسیار مهم دانست و اضافه کرد: وقتی این آموزش از جانب حاکمیت اتفاق نمی افتد خودِ استودیوهای بازی سازی سراغ آموزش این امر می روند.
غفلت حاکمیت از آموزش دانشگاهی بازی سازی
او با اشاره به این که حاکمیت توجه کافی به مساله بازیهای دیجیتال به عنوان یک سرگرمی ندارد، اظهار داشت: توجهی که به سینما، موسیقی، تئاتر و... به عنوان سرگرمی های مختلف می شود تا به شکل دانشگاهی آموزش در رابطه با یادگیری آنها اتفاق بیفتد و نیروی تربیت شده وارد چرخه کار شود، در مورد صنعت بازی وجود ندارد.
این بازی ساز افزود: از طرف دیگر با به کارگیری ابزار رسانه، هم مخاطبان سینما، موسیقی و... از این صنعت شناخت دارند و هم سرمایه گذاری درستی دراین خصوص اتفاق می افتد. بدین سبب حاکمیت زیرساخت تولید، تبلیغ و عرضه محصول را فراهم می کند؛ اتفاقی که در عرصه بازی سازی کمتر رخ می دهد. وقتی رویداد و سیاست مشخص و مدون، زیرساخت آموزشی صحیحِ دانشگاهی و تبلیغات مناسبی برای صنعت بازی از جانب حاکمیت وجود نداشته باشد، طبیعی است که چرخه بازی سازی، سرمایه گذاری و جذب مخاطب به درستی تشکیل نمی شود.
از دید لَهو و لَعِب به بازیها تا دخالت های منفی حاکمیت
شهیدی با اشاره به اینکه یک نگاه منفی نسبت به بازی سازی در ایران وجود دارد، اظهار داشت: در سالهای قبل بازی سازان تلاش کردند این فضا شکسته شود تا صنعت بازی سازی به جای آن که لهو و لَعِب شناخته شود، یک کالای فرهنگی و اقتصادی دیده شود. ولی چون این نگاه در حاکمیت وجود ندارد، این اتفاق هم به سختی رخ می دهد. حاکمیت خارج از ظرفیت بنیاد بازیهای کامپیوتری، زمانی به صنعت بازی سازی ورود می کند که می خواهد مانند یک افیون با آن روبرو شود چونکه فکر می کنند بازیها سبب فرهنگسازی غلط می شوند. در حقیقت حاکمیت همیشه از بُعد منفی درحوزه صنعت بازی سازی ورود داشته است تا این که بخواهند دخالت مثبت داشته باشد.
او با تأکید بر این که بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری باید از بُعد مثبت به بازی سازی نگاه کند، اظهار داشت: نگاه حاکمیت به بازی سازی از جانب بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری صورت می گیرد و زمانی که بنیاد این کار را به درستی انجام ندهد، منطقا نگاه منفی جلوی حرکت صنعت بازی را می گیرد. پیشنهاد جدی بنده این است که بازی سازی تبدیل به یک گفتمان جاری در کشور شود.
یک نفر از هر سه نفر درگیر بازیهای دیجیتال
مدیر استودیو مکعب مشکی با اشاره به این که برمبنای آمارها در قشر متوسط کشور از هر ۳ نفر یک نفر درگیر بازیهای دیجیتال است، اشاره کرد: برخی روی تلفن های همراه بازی می کنند و برخی به شکل خیلی جدی با کنسول ها بازی می کنند. با آنکه این میزان مخاطب جدی در کشور به شکل روزمره درگیر بازی هستند، اما نگاه به بازی خیلی ضعیف است.
رسانه ها چه زمانی سراغ بازی سازان می روند؟
او افزود: این که هرچند وقت یکبار یک رسانه به گونه ای گذری به صدمه شناسی حوزه بازی سازی بپردازد، مشکلی را برطرف نمی نماید. انگار تا مشکلی در عرصه بازی سازی رخ ندهد کسی به این صنعت توجه نمی نماید. دو دسته از رسانه ها به سراغ ما بازی سازان می آیند؛ یکی رسانه های انقلابی که زمانی که یک بازی مضر و ضد فرهنگ ایجاد می شود به سراغ ما می آیند، خب چرا بازیهای خوبی که تابحال تولید شده را ندیدید و تا یک بازی منفی ساخته شد یادتان افتاد ما هم وجود داریم؟ از سمت مقابل رسانه های منتقد هم فقط زمانی که فیلترینگ یا تحریمی رخ می دهد به ما زنگ می زنند و نظرمان را جویا می شوند، خب چرا در حالت عادی صحبت های بازی سازان شنیده نمی شود و اسم و رسمی از بازیهای ایرانی در رسانه ها شنیده نمی شود؟
بیشتر بخوانید:
از سند «توسعه بازیهای کامپیوتر ای» چه خبر؟
تغییر اساسنامه «بنیاد ملی بازیهای کامپیوتر ای» معجزه می کند؟
بازی سازان تلاش کردند به جای آن که بازی لهو و لَعِب شناخته شود، یک کالای فرهنگی و اقتصادی دیده شود. حاکمیت زمانی به صنعت ورود می کند که می خواهد مانند یک افیون با بازی سازی روبرو شود چونکه فکر می کنند بازیها سبب فرهنگسازی غلط می شوند. در حقیقت حاکمیت همیشه از بُعد منفی درحوزه صنعت بازی سازی ورود داشته است تا این که بخواهند دخالت مثبت داشته باشد.
کار از تصویب اسناد گذشته است...
شهیدی در پاسخ به این پرسش که آیا دو مبحث «تغییر اساسنامه بنیاد ملی بازیهای کامپیوتر ای» و «نگارش سند ملی بازیهای کامپیوتر ای» که اینروزها به کررات از جانب حاکمیت مطرح می شود، سبب برطرف شدن مشکلات بازی سازان خواهد شد یا خیر؟، بیان کرد: بزرگ تر از این کارها «سندهای توسعه ملی» کشوری را داریم، اگر آن سندها به حرکت کشور کمک کرده باشد، این سند هم همان کمک را خواهدنمود. در حقیقت وقتی به اسناد بالادستی توجه نمی گردد، مقرر است به اسناد جزئی تر توجه شود؟ نمی دانم چنین سندی چقدر می تواند مفید باشد، اما میتوان به جای این که منتظر اسناد بشینیم تا مشکلات برطرف شود، بیاییم جلسات هم اندیشی با ذی نفعان حوزه بازی سازی برگزار نماییم تا مشکل صنعت برطرف شود. اصلا همین هم اکنون مگر بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری دارد به تمام وظایف خود عمل می کند که حالا منتظر باشیم اگر پس از ۱۰ سال هم این سند تصویب شود، اتفاق بهتری رخ دهد. مبحث آموزش در اساسنامه بنیاد خیلی جدی مطرح است، اما مگر به درستی به آن پرداخته می شود که حالا نگران سایر مسائل هم باشیم؟
وقتی هیچ کاری نکردن بهتر از کار کردن باشد!
او درباب روند نظارت بر محتوای بازیها از جانب نهادهای تصمیم گیر، بیان کرد: متاسفانه در دوره مدیریت قبلی بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری با مشکلاتی در حوزه صدور مجوزها و نظارت ها مواجه بودیم، به این شکل که برخی از بازیهای ایرانی از پلت فرم کافه بازار فیلتر شدند و ما کارزاری مالی _ حقوقی راه انداختیم و از جانب کمیسیون ملی بازی سازی مبحث را پیگیری کردیم که حداقل اگر بنیاد دست بازی ساز را نمی گیرد، جلوی گامهای او را هم نگیرد. تیم جدید بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری برای بازی ساز بهتر است چونکه اگر کاری برایمان نمی کنند حداقل جلوی کار را هم نمی گیرند و با این تفاسیر به نظر ما اگر هیچ کاری نکنند بهتر است.
حق بازی ساز این نیست...
این بازی ساز با تأکید بر این که سوق دادن سرمایه گذاران بسمت صنعت بازیهای دیجیتال باید از جانب حاکمیت شکل گیرد، اظهار داشت: زیرساخت های ارتباطی که در اختیار سایر صنایع در رابطه با تکنولوژی و IT قرار دارد اصلا قابل قیاس با بازی ساز نیست. بازی ساز با هزار مصیبت و مشکل و با وجود تحریم و فیلترینگ، عدم حمایت و... مسیر خویش را در حد بخور و نمیر ادامه می دهد و خویش را در این شرایط زنده نگه می دارد و تا همین نقطه هم به سختی بدنبال سرمایه گذار رفته است، اما بیشتر از این دیگر حق بازی ساز نیست که بخواهد بار همه مشکلات را به تنهایی به دوش بکشد.
او در رابطه با تأثیر برگزاری جشنواره فجر بازیهای کامپیوتری بر صنعت بازی سازی، اظهار داشت: بنده بصورت کلی با هر رویداد و جشنواره ای پیرامون صنعت بازی موافق هستم ولی نکته مهم این است که نوع برگزاری جشنواره ها در ارتباط مستقیم با مدیران آن است و هر مدیری که دغدغه مندتر بوده است، جشنواره بهتری برگزار کرده است.
یک پتانسیل بزرگ و وظیفه رسانه ها
مدیر استودیو مکعب مشکی در آخر اشاره کرد: صنعت بازی پتانسیل بزرگی دارد که علیرغم محدودیت ها و بدون هیچ کمک خاصی، دستاوردهای زیادی برای کشور به دست آورده است و اگر دست بازی ساز به حاکمیت نمی رسد، رسانه می تواند با بیان دستاوردها توجه حاکمیت را به بازی سازی جلب نماید. بازیهای ایرانی بسیار خوبی داریم که بیشتر از ۱۰ میلیون نفر مخاطب داشتند و بخش عمده ای از نیاز مردم به بازی را برطرف کردند. سال ۱۴۰۱ بازی «افسانه بیستون» را ساختیم که در پلت فرم های خارجی هم ارائه شد ولی در داخل ایران فقط ۲۰۰ نسخه فروخت؛ در واقع باتوجه به هزینه ها اصلا از نظر اقتصادی منطقی نبود که این بازی را در ایران منتشر نماییم، اما بازهم آنرا منتشر کردیم درحالی که خارج از ایران مبلغ خوبی بفروش رسید و در جشنواره های بین المللی هم دیده شد، اما رد پای این اتفاق و موفقیت هم به جز رسانه های تخصصیِ بازی در جای دیگر و سایر رسانه ها دیده نشد
پی نوشت: این مصاحبه روز دوشنبه، سوم دیماه و پیش از تصویب شورای عالی فضای مجازی بر مبنای رفع فیلتر Google Play انجام شده است.
منبع: زارا
این مطلب زارا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط زارا
نظرات بینندگان در مورد این مطلب