گزارش زارا؛
زنگ خطر کاهش تولید لوازم خانگی به صدا در آمده است!
زارا: صنعت لوازم خانگی با مشکلاتی همچون عدم تامین مالی و اختصاص ارز، تورم، کاهش قدرت خرید مصرف کننده، محدودیت تامین مواد اولیه و سرمایه در گردش روبه رو شده است.
به گزارش زارا به نقل از مهر، بازار لوازم خانگی در کشور همچون بازارهایی است که در سالهای اخیر با رشد قابل توجهی هم به لحاظ تولید و هم از نقطه نظر صادرات مواجه بوده بطوریکه تولید لوازم خانگی با رشد ۳ میلیون دستگاه از ۱۶ میلیون و ۵۰۰ هزار دستگاه در سال ۱۴۰۱ به ۱۹ میلیون و ۵۰۰ هزار دستگاه در سال قبل رسیده است و برای سال جاری نیز دستیابی به رشدی همانند سال قبل و رسیدن تولید آن به ۲۲ میلیون و ۵۰۰ هزار دستگاه هدف گذاری شده است.
در حوزه صادرات نیز طی سه سال اخیر میزان صادرات لوازم خانگی از ۳۸۰ میلیون دلار تا ۴۴۰ میلیون دلار متغیر بوده است. اما این تنها یک روی واقعیت است و چندی است با وجود برخورداری این صنعت از این مقدار رشد، زنگ خطر برای آن به سبب وجود موانعی بر سر راه تولید به صدا درآمده و سبب شده دنیای تجارت آن روی دیگرش را هم به اهالی این صنعت نشان دهد.
یکی از موانع مهم و اساسی تولید لوازم خانگی، کمبود نقدینگی و عدم تامین ارز موردنیاز در این صنعت است. هم اکنون ارزش بازار لوازم خانگی کشورمان بالاتر از ۶ میلیارد دلار (یک درصد بازار جهانی) است و این بازار سالانه به یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار ارز نیاز دارد. بگفته دست اندرکاران شرکت های تولیدی لوازم خانگی در کشور عدم اختصاص بموقع ارز به این صنعت سبب شده است تا مواد اولیه موردنیاز این بخش در گمرک در انتظار ترخیص باقی مانده و تولید این صنایع با کمبود شدید مواد اولیه مواجه شود. در وضعیت کمبود نقدینگی و عدم تامین ارز، واحدهای تولیدی ناچارند مواد اولیه خودرا از بازار آزاد تهیه کنند که همین مورد سبب افزایش قیمت تمام شده محصول نهایی شده و منجر به کاهش رقابت پذیری محصول در بازارهای داخلی و حوزه صادرات می شود. همین طور عدم تامین مالی و اختصاص ارز برای واحدهای تولیدی مشکلاتی را نیز برای ثبت سفارش جهت واردات ماشین آلات به دنبال داشته است.
مسئله اساسی دیگر که بازار تولید لوازم خانگی در کشور را با چالش جدی مواجه کرده است تورم در قیمت مواد اولیه لوازم خانگی است که میزان آن بالاتر از تورم عمومی در کشور برآورد می شود. در صورتیکه تورم عمومی در کشور سالانه بین ۴۰ تا ۵۰ درصد گزارش می شود، تورم در بخش مواد اولیه تولید لوازم خانگی بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ درصد ارزیابی شده است. کارشناسان دلیلهای عمده این تورم سرسام آور را ناشی از افزایش قیمت ارز و همین طور وجود انحصار در عرضه مواد اولیه و اجبار تولیدکنندگان به تامین آن از بازار آزاد می دانند.
امید فاضلی نیا، دبیر انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی درباره ی محدودیت تامین مواد اولیه و تورم آن به مهر اظهار داشت: علاوه بر این که قیمت ارز در سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته، قیمت مواد اولیه مورد نیاز صنعت لوازم خانگی هم در بورس کالا با قیمت های جهانی تعیین می شود که عملاً با نرخ ارز رشد قابل توجهی پیدا کرده است. از جانب دیگر باید در نظر داشت که تولیدکنندگان لوازم خانگی نمی توانند تمام مواد اولیه موردنیاز خودرا از بورس تهیه کنند، برای اینکه عرضه مواد اولیه بسیار کمتر از تقاضاست. به این علت تولیدکنندگان مجبور هستند قسمتی از مواد اولیه خودرا از بازار آزاد دریافت نمایند که با نرخ های بالایی عرضه می شود.
محصولات پلیمری یکی از مواد اولیه اصلی مورد نیاز تولید لوازم خانگی در کشور بشمار می رود. اما از آنجائیکه انحصار تولید این محصولات در دست دو شرکت است و از آنجائیکه این دو شرکت نیز عمدتا روی صادرات محصولات خود تمرکز کرده و بازارهای داخلی را تا حدودی نادیده گرفته اند هم اکنون عرضه محصولات پلیمری در بورس کالا به شدت کم شده و تولیدکنندگان را وادار کرده است تا مواد اولیه موردنیاز را از بازار آزاد تهیه کنند.
اما موضوع فقط به تورم و محدودیت در تامین مواد و قطعات ختم نمی گردد. کاهش قدرت خرید مصرف کننده نهایی چالش عمده دیگری است که بازار لوازم خانگی را به رکود عمیقی فرو برده است. این رکود که در سالهای اخیر بر بازار حاکم شده و همچنان ادامه دارد هم حاصل عدم کشش بازار و توان پایین خرید توسط مردم است و هم ردپای تورم در آن به چشم می خورد. افزایش نرخ ارز خصوصاً دلار در سالهای اخیر باعث شده تولیدکننده نیز بصورت محدود و قطره چکانی محصولاتش را روانه بازار کند ضمن این که ارائه قیمت های دستوری و مداخله در بازار از جانب نهادهایی همچون سازمان پشتیبانی از مصرف کنندگان نیز بر این پریشانی دامن زده و اصطلاحاً برای تولیدکننده شرایط قوز بالاقوز به وجود آورده است.
سرمایه در گردش نیز اینروزها حلقه مفقوده زنجیره تولید شمرده می شود. تامین سرمایه در گردش یکی از اساسی ترین نیازهای تولید در کشور است. سرمایه در گردش، دارایی جاری یک کسب وکار است که قابلیت نقدشوندگی را در کوتاه مدت داشته و هزینه ها و نیازهای روزمره یک شرکت را تامین می کند. با وجود نام گذاری سالهای اخیر بر اساس حمایت جامع از تولید اما بنظر می رسد بانکها به زعم خود چندان متعهد به تحقق این شعار نبوده و بنا بر اعلام بانک مرکزی، تسهیلات کافی از طرف این نهادها به بخش های تولیدی تعلق نگرفته است. هر چند به باور خیلی از کارشناسان اقتصادی بانکها وظیفه کنترل نقدینگی و جلوگیری از رشد تورم را بر عهده دارند اما طمع کسب سود بیشتر برای آنها سبب شده تا نه فقط نقدینگی کافی به بخش تولید تزریق نکنند بلکه بیشتر سرمایه شان را متوجه کسب وکارهای غیر مولد، سفته بازی و سوداگری نمایند.
در این راستا بانک مرکزی نیز طی اقدامی انتشار گواهی سپرده با نرخ سود ۳۰ درصدی با هدف تامین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی را به شبکه بانکی کشور ابلاغ نمود که این اقدام نیز عملاً امتیازی برای تولیدکننده به شمار نرفته چونکه خیلی از آنها اصولاً توان بازپرداخت چنین سودهایی را به شبکه بانکی کشور ندارند.
به همه موارد فوق ناترازی انرژی را نیز باید اضافه کرد که اینروزها سایه اش بر سر واحدهای تولیدی بالاتر از هر زمان دیگری سنگینی می کند. در سالهای اخیر تقاضای برق در مقایسه با ظرفیت تولید آن رشد بی سابقه ای را تجربه کرده و به این علت قطعی های مکرر برق خیلی از صنایع را با چالش تعطیلی های گسترده و ضرر و زیان ناشی از آن مواجه ساخته است. کارشناسان براین باورند کاهش میزان تولید و عرضه محصولات لوازم خانگی در کنار دیگر عوامل همچون مشکلات ناشی از تامین مواد اولیه و قطعات، ثبت سفارش، تورم و نقدینگی می تواند به افزایش سطح عمومی نرخها منتج شده و این صنعت را گرفتار در دور باطل افزایش قیمت و رکود ناشی از آن نماید.
در پایان باید تصریح کرد عدم سیاستگذاری اصولی و رشد فزاینده تولیدکنندگان خرد و ضعیف بجای پشتیبانی از برندهای ملی و تقویت زنجیره های ارزش، دیگر صدمه ای است که دامن گیر این صنعت شده است. رشد بی ضابطه و قارچ گونه واحدهای تولیدی خرده پا هیچ کمکی به صنعت تولید لوازم خانگی در کشور نمی کند و با مصرف منابع و مواد اولیه حتی موجب می شوند تولیدکننده های معتبر نیز به مرور از مدار تولید بیرون بروند. مشکل دیگر این است که این برندهای کوچک و خرد به طور معمول جایی در بازارهای جهانی نیز ندارند و توفیقی برای صادرات به دست نمی آورند.
بعد از رفتن نشان های خارجی که هم نوایی با تحریم های ظالمانه غرب بود، حالا باردیگر ایجاد نشان ملی در صنعت لوازم خانگی کشور بر سر زبان مسئولان وزارت صمت افتاده و هدف از آن توسعه صادرات عنوان می شود. موضوعی که می بایست خیلی پیش تر مورد توجه قرار می گرفت. در این رابطه معاون طرح و برنامه وزارت صنعت، معدن و تجارت می گوید: باید برندهایی را با اجتماع واحدهای کوچک تر ایجاد نماییم تا بحث ادغام و همکاری صنایع کوچک تر با صنایع بزرگ تر شکل بگیرد.
مجموع مسائلی که قبل تر به آن اشاره شد حال ناخوش این روزهای صنعت لوازم خانگی کشور را رقم زده است و انتظار می رود مسئولان و متولیان پشتیبانی از صنایع لوازم خانگی در کشور به عنوان و در صدر آن وزارت صمت چشم خودرا به روی پیشرفت این صنعت که درحال جان گرفتن بود و پشتیبانی از آن نبندند و با گرفتن تمهیدات لازم بمنظور کاهش موانع پیش روی این صنعت رو به رشد که یکی از بازارهای پایین دستی صنعت فولاد شمرده می شود مانع از خاموشی چراغ پرفروغ آن در کشور شوند.
منبع: زارا
این مطلب زارا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط زارا
نظرات بینندگان در مورد این مطلب